ΕΚΔΡΟΜΗ
ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Γεράσιμος και Ιωάννα Λυμπεράτου
Οργανωτής Σύλλογος Ηλείων Σύδνεϊ
Και
Vicki Vogiatzis
Groups Supervisor
Exchange Me|Ph: +30 6943 150 454
Email:Vicki@exchangeme.com.au
www.exchangeme.com.au
ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ
Η Νέα Ζηλανδία απέχει 2-3 ώρες από το Σύδνεϊ της Αυστραλίας. Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 5.5 εκατομμύρια από αυτά το 17% είναι Μαορί. Γενικά επικρατεί ο πολυπολιτισμός.
Γειτονικό κράτος λοιπόν. Η επιθυμία μου κάποια στιγμή να την επισκεφτούμε ήταν μεγάλη. Όμως η Πατρίδα και η Ευρώπη γενικά έκλεβε την προτίμησή μας. Πάντα υπερίσχυε η άποψη τα κοντινά και μη κουραστικά ταξίδια να τα αφήσουμε τελευταία δηλαδή όταν ο χρόνος μας σημάδευε στα 70 μας και πάνω. Έτσι πρόσφατα όταν ο σύλλογος Ηλείων του Σύδνεϊ σε συνεργασία με Ελληνικό πρακτορείο αποφάσισαν να διοργανώσουν 8ήμερη εκδρομή στην γειτονική μας χώρα αποφάσισα μαζί με την συμβία μου να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία μας αυτή. 8 μέρες καθαρές είναι αρκετές για να αποκτήσουμε μία πρώτη γεύση της ωραιότατης αυτής Χώρας. Και να τώρα με την επιστροφή μας στο Σύδνεϊ βιαζόμαστε να αναρτήσουμε για τις Βρυσούλες γνώσης ό,τι ο χρόνος μας επέτρεψε να γνωρίζουμε γι’ αυτή την χώρα, να τα μοιραστούμε μαζί σας.
Όλη η 45μελλής ομάδα των συμπατριωτών μας βρέθηκε στο διεθνή αεροδρόμιο του Σύδνεϊ στις 8 του Νοέμβρη 2019. Για την 4η ηλικία ο Νοέμβρης μήνας είναι ο καταλληλότερος. Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Πολύ σωστή η επιλογή από το Δ.Σ. των Ηλείων. Εκεί μας υποδέχτηκε ο Πρόεδρος των Ηλείων Δ. Μπεκρής και η ξεναγός κυρία Βίκυ Βογιατζή. Όπου με προθυμία κι’ ευχαρίστηση μας βοήθησαν στις γραφειοκρατικές διατυπώσεις μέχρι να επιβιβαστούμε στο αεροσκάφος της «ΑΙR ΝΖ» και να, ύστερα από 2 ώρες και 30 λεπτά ήρεμο ταξίδι πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό φτάσαμε στον πρώτο προορισμό μας, στην πόλη Κράισττσερτς «πόλη της εκκλησίας του Χριστού»
Κράϊσττσερτς
στην γλώσσα των Μαορί “Otautahi”
Αφού ταχτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο, το τουριστικό λεωφορείο μας μετέφερε στην πόλη όπου τύχαμε ξενάγησης.
Στην πόλη αυτή δεν λένε να σβήσουν οι εφιάλτες που πέρασε από τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 2011 με τις δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, αλλά και οι εφιάλτες από την τρομοκρατική επίθεση του Αυστραλού ακροδεξιού τρομοκράτη στο τέμενος της μουσουλμανικής κοινότητας.
Μάθαμε, η Τζασίντα Κέιτ Λώρελ Άρντερν είναι μια Νεοζηλανδή πολιτικός, η οποία υπηρετεί ως Πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας από τις 26 Οκτωβρίου 2017, είναι πολύ δημοφιλής με άριστες σχέσεις με όλους τους κατοίκους της Νέας Ζηλανδίας.
Για αστή πολιτικό θεωρείται προοδευτική, με σημαντικές παραχωρήσεις στα ζητήματα υγείας κλπ. Πρόσφατα υποσχέθηκε την δεντροφύτευση ενός δισεκατομμυρίου δέντρων και άλλων περιβαντολογικών μέτρων.
Να σημειωθεί πως η τρύπα του Όζον βρίσκεται ακριβώς πάνω από την Νέα Ζηλανδία και απειλεί σοβαρά την χώρα.
Ο καθεδρικός ναός της πόλης με την υπέροχη αρχιτεκτονική του
καταστράφηκε ανεπανόρθωτα
Ακόμη και στις μέρες μας αποθέτει λουλούδια ο ειρηνικός λαός της πόλης, εκεί που σκοτώθηκαν πάνω από 50 αθώοι άνθρωποι από τον Αυστραλό Ακροδεξιό τρομοκράτη.
*Το πρώτο που μάθαμε πως η πόλη αυτή κυριολεκτικά είναι κτισμένη πάνω ή σε κοντινά Ηφαίστεια. Το να ζεις σ’ αυτή την πόλη αλλά και γενικά στην νέα Ζηλανδία παίρνεις ρίσκο εξαιτίας των συχνών σεισμών.
Ο οδηγός του λεωφορείου που εκτελούσε χρέη ξεναγού δεν μιλούσε για κάτι άλλο εκτός από τις καταστροφές που υπέστη η πόλη από τους σεισμούς. Να και ο λόγος που τα περισσότερα σπίτια στην πόλη είναι ξύλινα.
Πριν το σούρουπο η ματιά μας έπεσε σε εγκαταλειμμένο μάλλον αγρόκτημα και ο φακός μας έπεσε πάνω σ’ αυτή την ζωγραφιά με τα αγριολούλουδα που έμελλε να την συναντούμε κάθε φορά τις επόμενες μέρες του ταξιδιού μας.
Αργά την εσπέρα δειπνήσαμε στο καζίνο της πόλης. Κάθε καζίνο όπως και στο Σύδνεϊ παρέχει φθηνό καλό και πολύ φαγητό. Είναι το δόλωμα για να χαλάς πολύ περισσότερα δοκιμάζοντας την τύχη σου στον τζόγο. Όμως το φαγητό ήταν στο πακέτο και μόλις φάγαμε επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Λίγη ξεκούραση ήταν απαραίτητη.
ΟΛΟΤΑΧΩΣ για την πρωτεύουσα ΟΥΕΛΙΝΓΚΤΟΝ
Για να φθάσουμε στην πρωτεύουσα της Νέας Ζηλανδίας θα έπρεπε να διανύσουμε κάπου 370 χιλιόμετρα με το λεωφορείο και τρείς ώρες με το καράβι.
Επομένως μας περίμενε μια άκρως ενδιαφέρουσα διαδρομή περνώντας μέσα από καταπράσινους τόπους βοσκοτόπια, βουνά παραθαλάσσιες ακτές και πόλεις όπως η ΚΑΪΚΟΥΡΑ.
Εκεί στα βράχια είδαμε τις φώκιες να λιάζονται ενώ μάθαμε πως σ’ αυτή την πόλη γίνεται και η επεξεργασία της γούνας από φώκια.
ΚΑΪΚΟΥΡΑ Βραχώδεις, μαγευτικές, οι ανατολικές ακτές πολλών χιλιομέτρων. Από το λιμανάκι αυτό ξεκίνησε η συστηματική αλιεία των ψαριών. Έλληνες και Ιταλοί μετανάστες οι πρώτοι ψαράδες.
Από τους Ξεναγούς κατά την διάρκεια της διαδρομής μάθαμε πως το μεγαλύτερο οικονομικό έσοδο της χώρας είναι ο τουρισμός ο οποίος ανέρχεται σε κοντά 4 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο.
Πολύ υπολογίσιμος ο αριθμός όταν γνωρίζουμε πως η Ν.Ζ. βρίσκεται σε σχέση με την Ευρώπη στην άλλη άκρη του πλανήτη μας. Μάθαμε πως αμέσως μετά έρχονται τα γαλακτοκομικά και ακολουθούν τα κρέατα, τα ψαρικά, το μαλλί κλπ.
Επίσης μας είπαν πως στην Νέα Ζηλανδία για πρώτη φορά στον κόσμο ψήφισε γυναίκα. Από τότε η γυναίκα διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ όλους τους τομείς της κοινωνίας.
Σήμερα τις τρεις πρώτες θέσεις, του ανώτατου δικαστηρίου, κυβερνήτη και πρωθυπουργού τις κατέχουν γυναίκες.
Ολοπράσινοι βοσκότοποι, γραφικές πανέμορφες βουνοπλαγιές, ποτάμια,
κίτρινα ανθισμένα βουνά βραχώδεις παραθαλάσσιες ακτές.
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΠΑΥΛΑ
της ομάδας στη μέση της διαδρομής
*Φυσικές ζωγραφιές σαν αυτή στην φωτογραφία όπου στην χαραμάδα του βράχου φύτρωναν όχι απλώς αγριολούλουδα αλλά και ήμερα εποχικά. Κόκκινα, άσπρα και κίτρινα σκυλάκια.
* Μας είπαν πως στην Ν.Ζηλανδία δεν υπάρχουν φίδια, ένα μόνο είδος αράχνης ενώ με φράγμα έχουν απομονώσει τα τρωκτικά από το να καταστρέφουν τις φυτείες.
Μετά από πολλά χιλιόμετρα και απαραίτητες στάσεις φτάσαμε στο στενό του ΚΟΥΚ. Το τεράστιο φέρυ μπώτ ήταν εκεί για να μας μεταφέρει στο βόρειο νησί της ΝΖ. και δια μέσω της πόλης Πικτόν στην πρωτεύουσα Ουέλλινγκτον. Κάποιες φυσικές ομορφιές εκεί στον θαλάσσιο χώρο μας γοήτευσαν.
Πέρα στον ορίζοντα το γκρίζο και το μπλε, το βάθος και η θάλασσα,
όλα σε μια αξιοθαύμαστη αρμονία. Ήταν σούρουπο.
ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ
ΟΥΕΛΙΝΓΚΤΟΝ (400.000 κάτοικοι)
ΟΥΕΛΙΝΓΚΤΟΝ
Η πρωτεύουσα της Ν. Ζηλανδίας είναι μια πανέμορφη πόλη που το κτίσιμό της ξεκίνησε από την θάλασσα και επεκτάθηκε στους γύρω λόφους. Αντικρύζοντάς τη από τον πιο ψηλό λόφο, χωμένο στο πράσινο, με τα ξύλινα σπίτια να κρέμονται στις κορυφές των λόφων, σε συνδυασμό και με το φυσικό του ήρεμο λιμάνι, μας ωθεί ουσιαστικά σε υμνολογίες.
Η εθνική βουλή της Ν.Ζ.
Έχει το σχήμα της Κυψέλης (Το κτίριο στο κέντρο)
Μέρος της ομάδας φωτογραφίζεται μαζί με την ξεναγό μας
και διερμηνέα κυρία Βίκυ Βογιατζή (κάτω αριστερά)
Αυλές σπιτιών πνιγμένα στα τριαντάφυλλα. Δεν είδαμε Γκράφιτι στην πόλη, το μοναδικό σ’ αυτή την λαμαρίνα, ίσως να είναι μια γλυκιά ζωγραφιά εμείς λέμε.
Ακόμη μία άποψη της πρωτεύουσας της Ν.Ζ. Ουέλινγκτον
***
ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΤΩΝ ΜΑΟΡΙ
ΡΟΤΟΡΟΥΑ
Αν πήραμε μια γεύση από την ομορφιά της πρωτεύουσας Ουέλινγκτον ήρθε η ώρα να επισκεφτούμε το Ροτόρουα εκεί που οι ιθαγενείς της Ν.Ζ. Μαορί δίνουν τον δικό τους παρόν στα κοινωνικά δρώμενα της πολυπολιτισμικής Ν.Ζ.
Εδώ λένε όλα είναι κτισμένα πάνω σε 50 σβησμένα ηφαίστεια όπου όμως αμφισβητείται το ένα.
Η διαδρομή προς το Ροτόρουα το ίδιο μαγευτική σαν αυτή που προαναφέραμε. Κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά θα τα αναφέρουμε παρακάτω.
Γραφικές βουνοκορφές, ποτάμια αλλά και χιονισμένα όρη έδωσαν ένα ξεχωριστό χρώμα στην υπέροχη διαδρομή μας προς το Ροτόρουα.
Οι καπνοί (Εξατμίσεις) που αναδύονται στην φωτογραφία αυτή είναι από λιμνάζοντα νερά σε ηφαιστειογενή μέρη
Τελικά φθάσαμε στο ξενοδοχείο, το καλλίτερο του συνολικού πακέτου. Κτισμένο στην άκρη μιας λίμνης. Καταπληκτικό το τοπίο ότι πεις για ξεκούραση και ονειροπωλήσεις.
Ολη ο ομάδα χάρηκε πολύ για την επιλογή αυτού του ξενοδοχείου Ήταν κτισμένο στο πιο όμορφο μέρος του Ροτόρουα.
ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΜΑΟΡΙ
Για ένα επισκέπτη στην Νέα Ζηλανδία οι ιθαγενείς της χώρας είναι ένα από τα κύρια ζητήματα που τους αφορούν.
Εδώ στο Ροτόρουα στην πολυβραβευμένη αυτή περιοχή της ΝΖ, βρίσκεται και το χωριό όπου ζουν και οι ιθαγενείς της περιοχής.
Ιστορικά οι Μαορί όπως μας είπαν μετανάστευσαν στην ΝΖ. πριν 800 χρόνια.
Το σημαντικό ήταν πως σε αντίθεση με τους Αμπορίτζινι της Αυστραλίας κατάφεραν να διεκδικήσουν μεγάλες εκτάσεις γης όπου και τους παραχωρήθηκαν.
Η Αγγλοσαξονική πολιτική δεν κατόρθωσε να τους αφήσει στο περιθώριο. Έχουν εξασφαλίσει σημαντικά δικαιώματα σε όλους τους κοινωνικούς τομείς. Έχουν τον δικό τους βασιλιά και καθορίζουν αυτοί τις τύχες τους στην δική τους γη.
Η ομάδα μας δια μέσω των ιθυνόντων είχε εξασφαλίσει την πρώτη επαφή της με τους Μαορί με μια άκρως και πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση.
Μας οδήγησαν κάτω από μία τέντα στην είσοδο του χωριού διαστάσεων 25Χ40 μέτρων με δεκάδες τραπέζια γεμάτο επισκέπτες από όλο τον κόσμο που ήρθαν για τον ίδιο σκοπό να γνωριστούν με τους Μαορί.
Οι πρώτες ματιές μας έπεσαν στα σκαλιστά καλλιτεχνήματα που στόλιζαν τον εξωτερικό και εσωτερικό χώρο.
Μας καλώς όρισαν και κατά ομάδες μας σήκωσαν για να μας δείξουν πως έψηναν το κρέας, από την παρουσία τους στο νησί ως το σήμερα. Μέσα στην γη όπως περίπου έκαναν κι οι κλέφτες στα βουνά της Ελλάδας.
Ακολούθως μας οδήγησαν σε μια σχεδία που την χρησιμοποιούσαν από το βαθύ παρελθόν ως τα σήμερα για τις μετακινήσεις τους στα ποτάμια τις λίμνες και τις θάλασσες, για όλες τις δουλειές τους.
Σε ένα εκπληκτικό πρωτόγονο τοπίο έγινε φυσική αναπαράσταση της χρήσης της σχεδίας. Κάτι σαν πολεμικές ιαχές κάτι σαν τραγούδι όλα στην πρωτόγονη φύση τους οι Ιθαγενείς της σχεδίας μας εντυπωσίασαν.
5 φωτογραφίες από την αφήγηση της ιστορίας των Μαορί δια μέσου της καλλιτεχνίας
Μετά την σχεδία μας οδήγησαν σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο όπου εκεί παρακολουθήσαμε μία υψηλού επιπέδου μουσικοχορευτική (θα λέγαμε) παράσταση όπου εκεί η ιστορία τους έπαιρνε σάρκα και οστά μέσα από τους πρωτόγονους πολεμικούς χορούς και κραυγές ως τα τρυφερά τραγούδια του χθες και του σήμερα. Μέσα από τα πρωτόγονα μουσικά τους όργανα ως τις σύγχρονες κιθάρες. Πραγματικά μας είπαν πως αυτή την παράσταση κάθε βράδυ και για ολόκληρο το χρόνο την παρακολουθούν γύρω στα 500 άτομα (τουρίστες)
Η επισκεψή μας στο χωριό των ΜΑΟΡΙ έληξε με δείπνο κάτω απ’ την τεράστια τέντα. Δυστηχώς δεν μπορούμε να περιγράψουμε στο ακέραιο, τα συμπαθεί συναισθήματα που αποκομίσαμε από την γνωριμία μας με τους Ιθαγενείς της Ν.Ζηλανδίας.
Τονίζουμε ιδαίτερα όμως για την ιστορία πως στην μάχη της Κρήτης που δόθηκε ενάντια στον φασισμό, οι Μαορί συμμετείχαν με το στρατό της Ν.Ζηλανδίας και μάλιστα στην πρώτη Γραμμή.
Δύο υπέροχα κτίρια αποθανάτισε ο φακός μας στην Ροτόρουα
κατά την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο
***
Στο Te Pula Whakapapa και ινστιτούτο τέχνης και χειροτεχνίας
Αυτό είναι το θερμικό αποθεματικό Τe Pula whakapara. Η θερμότητα της λειωμένης ηφαιστειακής λάβας κάτω από την επιφάνεια του φλοιού της γης δημιουργεί δεξαμενές λάσπης που η θερμοκρασία τους ξεπερνά τους 100 βαθμούς c (Φ. Δεξιά η λάσπη βράζει κυριολεκτικά),
καθώς επίσης ορατές εξατμίσεις που φτάνουν και τα 20 μέτρα αναδύουν ανά πάσα στιγμή.(Φ. Αριστερά)
Μερικά από τα καλλιτεχνήματα υψηλής ποιότητας που προέρχονται και από τους μαθητές του ινστιτούτου τέχνης των Μαορί.
ΣΤΗΝ ΣΠΗΛΙΑ ΜΕ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ και το σκουλήκι GLOW
(Κάτι σαν πυγολαμπίδες)
Αφήνοντας το Ροτόρουα και με κατεύθυνση προς το AUCKLAND η ομάδα γοητευμένη από όσα είδε σταμάτησε ακόμη μια φορά για να επισκεφτεί ακόμη ένα αξιοθέατο την φημισμένη σπηλιά με τους σταλακτίτες και με τα παράξενα σκουλήκια GLOW που στο σκοτάδι εκπέμπουν φως όπως οι πυγολαμπίδες και φωτίζεται όλη η σπηλιά.
Το σκουλήκι αυτό έχει μήκος λίγα εκατοστά στην μέση είναι διαφανή και ο κύκλος της ζωής του κρατά 2 μέρες. Γεννά αυγά το ένα δίπλα στο άλλο και τα δύο πρώτα που θα βγουν τρέφονται από τα υπόλοιπα αυγά . Το αρσενικό από αυτά είναι ακέφαλο μας είπαν .
Δυστυχώς δεν μας άφησαν να βγάλουμε φωτογραφίες,
εκτός της εισόδου της σπηλιάς.
ΣΤΟ AUCKLAND
To AUCKLAND με 1.500.000 πρώην πρωτεύουσα της χώρας δίνει επιβλητικά το παρόν στο βόρειο νησί της Νέας Ζηλανδίας.
Είναι το εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο. Όπως και σε όλες τις άλλες πόλεις της ΝΖ ο πληθυσμός της είναι κύρια Αγγλοσάξονες, Μαορί και μετανάστες από όλο τον κόσμο. Είναι μια συνεχώς αναπτυσσόμενη πόλη και αγαπιέται εύκολα.
Ίσως να μην έχει την γραφικότητα της Ουέλλινγκτον όμως δεν παύει να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των τουριστών .
Έχει ψηλά κτίρια στο κέντρο της πόλης, πολλά από αυτά είναι του 19ου αιώνα. Αλλά στα περίχωρα τα σπίτια σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι ξύλινα.
Στο κέντρο της πόλης βρίσκεται και ο τεράστιος πύργος που το ύψος του ξεπερνά τα 330 μέτρα, 14 μέτρα πιο ψηλός από αυτόν του Σύδνεϊ.
Διαθέτει πανεπιστήμια, μουσεία και όλα τα ενδιαφέροντα που συγκεντρώνει μια μεγαλούπολη. Σημαντικό είναι να πούμε πως η πόλη είναι κτισμένη ανάμεσα σε δυο λιμάνια.
*Το τεράστιο αυτό δέντρο με διάμετρο περίπου 30 μέτρα έχει το χαρακτηριστικό γνώρισμα ο κορμός του να είναι σχετικά λεπτός αλλά οι ρίζες του προεξέχουν έξω από το χώμα με ακτίνα πάνω από 10 μέτρα η κάθε μια.
* Αυτή είναι και η μοναδική Ελληνική εκκλησιά στο AUCKLAND που επισκέφτηκε η ομάδα.
Με το γεύμα στην Ελληνική ταβέρνα τελείωσε και η εκδρομή μας στην Νέα Ζηλανδία. Βέβαια μεσολάβησε στο διάστημα της εκδρομής η πώληση της ταβέρνας και οι νέοι ιδιοκτήτες Ιταλοί μας περιποιήθηκαν όσο μπορούσαν καλλίτερα.
Μέρος της ομάδας φωτογραφίζεται στο Ουέλλινγκτον
Κάτω από αριστερά διακρίνεται η ξεναγός μας Βίκυ Βογιατζή
και ο πρόεδρος του συλλόγου των Ηλείων Δ. Μπεκρής
ΤΕΛΟΣ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Πιστεύω πως ήταν μια καλή εκδρομή.
Με καλά ξενοδοχεία, ικανοποιητικά πρωινά και γεύματα.
Η ματιά μας απόλαυσε τις φυσικές ομορφιές της Νέας Ζηλανδίας και πήραμε μια γεύση του τρόπου ζωής της.
Τα λεωφορεία ικανοποιητικά, οι οδηγοί πολύ καλοί.
Οι ξεναγοί καλοί με καλλίτερο την αγαπητή μας κυρία Βίκυ Βογιατζή που στάθηκε σε όλο το ταξίδι αυτό στο πλευρό όλων μας .
Πάντα φιλική και εξυπηρετική.
Φρόντισε μάλιστα πολλά από τους ξεναγούς να μας τα μεταφράζει στα ελληνικά όπου και οι ηλικιωμένοι που δεν γνώριζαν αρκετά την Αγγλική γλώσσα να βγουν κατά πολύ ωφελειμένοι.
Τέλος Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον σύλλογο Ηλείων, το πρόεδρο Δ.Μπεκρή και τά άλλα μέλη του Δ. Συμβουλίου που αποφασίζει για τόσο δύσκολες αποστολές, αλλά να ευχαριστήσουμε και το ελληνικό πρακτορείο που ανέλαβε την εκδρομή και που στέφτηκε με επιτυχία.
**********